اين اختراع در زمينه شيمي و مهندسي پليمر است. هدف از اين اختراع تهيه ي نانوكامپوزيت هاي پلاستيكي قابل كاربرد در فيلم هاي پلاستيكي تك لايه اي است كه داراي ويژگي هاي نظير قابليت دوخت حرارتي، وزن كم، مدول و استحكام كششي فوق العاده، سختي بالا، مقاومت حرارتي و مقاومت در برابر نفوذ گاز بالا، پخش بار الكترواستاتيك و خاصيت آنتي باكتريال مي باشد. براي اين كار ابتدا نانو ذرات پرليت با پلي متيل هيدروژن سيلوكسان، اصلاح سطح شد و سپس اين نانوذرات با نانولوله هاي كربني با پلي اتيلن سبك به روش اختلاط مذاب تركيب شدند و نانوكامپوزيت هاي مربوطه تهيه و خواص آن ها مورد بررسي قرار گرفت. اين نانوكامپوزيت هاي تهيه شده را مي توان در صنايع مختلف، بويژه صنعت بسته بندي مواد غذايي، محصولات كشاورزي و مواد دارويي بكار گرفت.

زمينه فني مربوط به اختراع مهندسي پليمر است. مشكل فني عدم وجود فيلم هاي بسته بندي بدون خطر براي سلامتي انسان براي بسته بندي و نگهداري موز به مدت طولاني است. انگيزه اصلي براي توليد فيلم هاي بسته بندي برپايه پلي اتيلن تقويت شده با نانوپرليت، افزايش زمان ماندگاري موز و جلوگيري از ايجاد ضايعات است. در اين اختراع از نانوپرليت به عنوان ماده جاذب گاز اتين در بافت فيلم پلي اتيلن استفاده مي گردد. در اين صورت ماندگاري موز بين 2 تا 3 هفته پس از چيدن افزايش خواهد يافت. جهت تهيه فيلم بسته بندي از اكسترودر دو پيچه با دماي 180 درجه سانتي گراد، براي اختلاط پلي اتيلن و 2 تا 10 درصد وزني نانوپرليت استفاده مي شود. سپس براي توليد فيلم نانوكامپوزيتي، از اكسترودر تك پيچه صنعتي همراه با داي توليد فيلم دمشي استفاده مي شود. در اين فرآيند درجه حرارت داي190 درجه سانتيگراد، سرعت كشش 50 متر بر دقيقه و دور مارپيچ 55 دور بر دقيقه تنظيم مي شود. فيلم بسته بندي توليد شده علا.ه بر افزايش ماندگاري موز تا 3 هفته، نسبت به فيلم پلي اتيلن معمولي خواص مكانيكي بالاتري دارد.